Jak časta narakajem na čakańnie
To ŭschodu soniečnaha, to źmiarkańnia,
To vyraju viartańnia, to pahody,
To abiacanaha siabroŭ prychodu,
To niejkaha žadanaha zdareńnia,
To rany niezahojenaj hajeńnia...
I ŭsio ž ja nie chaču ni dnia takoha,
Kab nie čakaŭ nikoha i ničoha.
1981
|
|
